CHP yine kaynıyor.
Zamansız bir kaynama.
İktidar partisinin en sıkıntılı olması muhtemel bir dönemde, belki de Türkiye’nin yönünü dönüşü olmayacak bir şekilde değiştirmek için yapılacak bir seçime ve ardından gündeme gelmesi muhtemel bir referanduma 1 yıldan az bir süre kala, CHP’de yine isyan, yine kavga var.
Hiçbir zaman susmayan parti içi muhalefet yine bayrak açtı.
Kılıçdaroğlu’nu “başarısızlıkla” suçlayarak değişim istiyorlar.
Peki söylem haklı mı, Kılıçdaroğlu başarısız mı?
Bence başarısız değil.
Ama başarılı da değil.
Görülen o ki, Kılıçdaroğlu CHP’yi“değiştirmeye” çalışıyor.
Uzun süren muhafazakâr iktidarına son veren Blair’in, İngiliz İşçi Partisi’ni dönüştürdüğü türden bir değişim.
Daha geniş bir yelpazeye hitap eden, daha liberal, daha demokrat bir Cumhuriyet Halk Partisi’ni ortaya çıkarmak istiyor.
Fikirleri doğru, istekleri yerinde.
Becerebilse parti kabuk değiştirecek, güçlenecek.
Ancak başarısız olduğu yer tam da burada başlıyor.
Bunu kendi partisine kabul ettiremiyor.
Parti içi muhalefet buna izin vermiyor.
Bunun için de ilk yaptıkları şey, Kılıçdaroğlu’nun başarısız olmasını sağlamak.
Bu yüzden de çok önemli anlarda örgütün muhalif kanadı duruyor, çalışmıyor, hatta baltalıyor.
Son yerel seçimde Ankara bu yüzden kaybedildi.
İstanbul’daki olası bir başarı böyle engellendi.
Üsküdar gibi önemli bir ilçedeki seçim, alınmışken verildi.
Ve tüm bunların suçu genel başkana yüklendi.
CHP içindeki muhalif kanadın öne sürdüğü tezler ve talep ettiği bir politika var.
Ama ne yazık ki veya ne iyi ki, parti içi muhalefetin istediğiyle yüzde yüz örtüşen bu politikayı Türkiye’de uygulayan bir parti var.
İşçi Partisi tam da CHP içindeki muhalif kanadın söylediklerini söylüyor, istediklerini yapıyor.
CHP içindeki bu kanat, CHP’den ayrılıp İşçi Partisi’ne gitse hem kendi canları sıkılmayacak hem de CHP içindeki bu sürekli kavga eden parti görüntüsü ortadan kalkacak.
Ama gidip İşçi Partisi’nde uğraşmaktansa CHP içinde kavga etmeyi tercih ediyorlar.
AK Parti’nin ekmeğine yağ sürüyorlar.
Eğer dertleri gerçekten Türkiye’deki rejim tehlikesi olsa, bu kavgaları bir tarafa bırakırlardı.
Belli ki, Türkiye umurlarında değil.
Kapağı paraleller mi açtı!
SİİRT’te barajın kapakları habersiz açılınca bildiğimiz kadarıyla 6 vatandaşımız boğularak öldü.
Başka kayıplar da var mı bilmiyoruz şimdilik.
Aynı barajın kapakları daha önce de benzer bir şekilde, uyarısız açılmış ve o zaman da 3 yurttaşımız hayatını kaybetmiş.
Yargılama yapılmış.
Mahkeme işletmeci firmayı haksız bulmuş. Hapis cezaları vermiş.
Yargının ders gibi “önerisine” uyulmadığı için aynı facia tekrarlanmış.
Emin olun yine tekrarlanır.
Peki bu firmaya bir şey olur mu?
Hiç zannetmiyorum.
Çünkü bu firma “yeni Türkiye”nin makbul işadamlarından birine ait.
Hatta İstanbul’a yapılmakta olan yeni havalimanının da ortaklarından.
Yakında “Barajın kapaklarını paraleller açtı” diye bir haber okursanız hiç şaşırmayın.
Çünkü bu işadamlarının dokunulmazlığı var.
Tahakküm
DÜN kızımın TEOG sistemi tarafından eve 94 km mesafedeki bir imam hatip okuluna kaydedildiğini yazınca epey bir dalga konusu oldum.
Kimi seviyeli, kimi seviyesiz.
“AK Parti’nin kıçını yalıyordun, iyi olmuş” diyenler de var, medenice dalga geçenler de.
Son 10 yılda yazdığım her yazıyı okuyanlar, benim ne yaptığımı bilirler. O yüzden önemsemiyorum.
Ama dalga geçenlerin geneli şöyle diyor:
“Bırak kız imam hatibe gitsin. Yeni Türkiye’de geleceği daha iyi olur.”
Hemen hemen tüm mesajlardaki ortak unsur bu.
Bu neyi gösteriyor biliyor musunuz, Türkiye’de hiçbir haltın değişmediğini, değişmeyeceğini ve bir lağım içinde sonsuza kadar debeleneceğimizi.
Bir dönem imam hatip okulları tu kaka.
Şimdi de normal okullar.
Gücü bulan, diğerine tahakküm ediyor.
Geçmişten hiç ders almıyor.
Bu arada bazıları da “Yıllarca imam hatiplilerin önünü kestiniz. Oh olsun”demiş.
İnsanda utanma olur.
“Yıllarca önü kesildi” dediğiniz imam hatipliler yıllardır Türkiye’yi yönetiyor.
Önleri kesilmiş hali bu ise bir de kesilmemiş olsa ne olacaktı çok merak ediyorum.
